مقایسه ۱۷-α- هیدروکسی پروژسترون کاپروات با پروژسترون روغنی در حمایت از فازلوتئال در سیکل های تلقیح داخل رحمی اسپرم

زمینه و هدف: حمایت فاز لوتئال در بیماران تحریک تخمک گذاری شده وiui هنوز در بعضی از مراکز بطور روتین انجام می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر پروژسترون روغنی با 17-α-هیدروکسی پروژسترون برای حمایت فازلوتئال در این بیماران بود. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 162 بیمار که در مرکز درمان ناباروری منتصریه مشهد در سال 85-1384 تحریک تخمک گذاری و iui شده بودند به طور تصادفی تحت درمان با 17-α- هیدروکسی پروژسترون کاپروات (mg250، عضلانی، هفته ای یک بار) یا پروژسترون روغنی (mg50، عضلانی، روزانه) تا زمان اندازه گیری bhcg سرم قرار گرفتند. سپس در بیمارانی که α-hcg آنها مثبت بود، این درمان تا هفته 12 بارداری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری t ، α2 و دقیق فیشر انجام شد و p-value در سطح کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: نتیجه iui در دو گروه تحت مطالعه مقایسه شد. اختلاف معنی داری در پیامد بارداری در پارامترهای تحت بررسی مانند وجود بارداری شیمیایی (69/0=p)، بارداری بالینی (3/0=p) و ادامه بارداری تا هفته 20 (831/0=p) بدست نیامد؛ در حالیکه عوارض ناشی از تحریک تخمک گذاری، iui و بارداری و به طور معنی داری در گروه 17-α- هیدروکسی پروژسترون کمتر (002/0p=) و رضایتمندی بیماران در این گروه به طور معنی داری بیشتر بود (003/0=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تأیید می کند که استفاده از 17-α- هیدروکسی پروژسترون برای حمایت فاز لوتئال در بیماران تحریک تخمک گذاری شده و iui با اندازه پروژسترون روغنی روزانه موثر است ومیتواند جایگزین آن گردد. اگرچه مطالعات بیشتری برای این جایگزینی لازم است.